جلوه‌‌های کهن‌الگویی ادبیات پایداری در آثار سیمین دانشور

سیمین دانشور در ادبیات داستانی ایران جایگاه ارجمندی دارد. او در آثارش به عموم گونه‌های ادبیات پرداخته­است. چگونگی کاربست گونۀ ادبیات پایداری در داستان­های این بانوی نویسنده و تحلیل آنها بر اساس جستارهای کهن­الگویی، ظرفیت موضوعی یک پژوهش دانشگاهی را دارد؛ از طرفی تاکنون آثار داستانی دانشور، از این منظر مورد واکاوی قرار نگرفته­است. با توجه به جایگاه کارل­ گوستاو­ یونگ در روانشناسی اعماق، پس از نمونه­یابی­­، مبانی تحلیلی تحقیق بر پایۀ آرای این روانشناس استوار گردید. چون موضوع پژوهش، بینا‌رشته‌ای (ادبیات و روانشناسی) است، پیش از ورود به بحث به قدر ضرور، زندگی و آثار داستانی دانشور و نظریات یونگ تبیین­گردید تا به درک مفاهیم کمک­ کند. یافته­های پژوهش، اعتنامندی نویسنده به ادبیات پایداری با زمینه­های کهن­الگویی و کاربست ویژۀ آن را در رمان سووشون آشکار می­نماید و مشخص می­کند که بن­مایۀ این رمان بر پایۀ ادبیات پایداری است.